Beklemenin,

Beklemenin,
Benim için bir yaşam biçimi olduğu,
Şu gariban, halsiz günlerde,
Eskiye oranla daha umarsızım yaşama.
Sanki aldığım her nefesin,
Depozitosunu istiyor şu yıkık dökük yaşam.
Her ağaç beni boğacakmış gibi,
Tedirgin uzanıyorum kuytularına.
Aynı olan şeyler de var tabi ki hayatımda,
Ben hala senin sevdiğin şarkıları dinliyor,
Kasvetli Prag sokaklarında yürüyüşünü,
Bana geliyormuşsun gibi,
Rüyalarıma davet ediyorum.